Wojownicy

Kamdin

Julian, za namową Sinjida, zjawił się w karczmie. Samego wojownika jednak nie było.
-Julian, zamawiasz coś? Czy znów będziesz wzdychał?
-...
Sama Martinje westchnęła. Co za ironia...

Sinjid

W końcu w karczmie pojawił się Sinjid. Od razu przysiadł się do Juliana.
- Ej mam pewien problem z Romeą, a chodzi o to, że w ogóle nie chce ze mną rozmawiać. Może masz jakiś pomysł?

Kamdin

-A powiedziałeś jej, że ja cię tam posłałem?

Sinjid

-No nie, bo nie wiem jak ona mogłaby zareagować.

Kamdin

Julian trzasnął czołem o stół. "Skąd się wziął taki debil!?" pomyślał.
-To wróć do pracy i spróbuj ponownie.... i nie wracaj bez pozytywnych rezultatów.

Sinjid

-Dobra, ale jak tylko mnie zobaczysz to od razu tu biegnij.
Po tych słowach wojownik wstał i wybiegł.

Kamdin

-Martinje... szklankę wody...

i wracamy do sesji...

Kamdin

Julian pił piwo. Zamartwiał się - szczególnie czy Sinjid sobie poradził.
-Jeeszccze jedno....

Po jakimś czasie wszedł do środka łysy człowieczek.
-Witam panią. Można coś powiesić?
-Wieszaj... byle nie ludzi...
Rzekła z przekąsem Martinje. Człek uśmiechnął się i przybił do ściany kartkę z następującą informacja:
"Informacja: Na wzgórzach Aisen, przy odrobinie szczęścia i solidnej łopacie można wykopać mithrilowe cudeńka! Może nie broń, ale biżuteria i mithrilowe posążki też mają swoją wartość!"
Gdy człowiek wyszedł, Martinje zerknęła na kartkę.
-Co to, gorączka mihtrilu czy jak?....

Godzinę później...
Do środka wparowała trójka krasnoludów.
-Ino karczma!- Rzekł najbardziej postawny z nich.
-KARCZMA!- odkrzyknęli dwaj pozostali.
-Piwa, mięcha, i czego tam jeszcze masz dobrodziejko.
5 minut później.
Krasnoludowie zajadali się udźcami, gulaszem i popijali to ciemnym piwem. Wyraźnie korzystają, jakby ich licho goniło...

BILOKUS

Do karczmy po strudzonej wędrówce wchodzi Bilokus (dla niektórych Bil Smile

)
Witam wszystkich - rzekł po czym zawołał do karczmarza - no ładnie tu macie. Zarzuć coś na ruszt i zapodaj kufel piwa.
Znalazł sobie miejsce i wygodnie się rozłożył.

Kamdin

Martinje podzszedła z kuflem ciemnego piwa i wspaniale wyglądajacego udźca.
-Ej, ty!
Trójka krasnoludów podeszła do Bilokusa.
-Nie chciałbyś wybrać się na wyprawę po skarby i złoto?

BILOKUS

Że jak?. Narazie nie wlaśnie wróciłem z wyprawy i nie mam ochoty przez najbliższe dni tułać sie po jakieś błyskotki. Może kiedyś indziej.

Kamdin

-No dobra...
I wrócili do pałaszowania, Bilokus wylazł z karczmy, uprzednio posiliwszy się.

MaxB

Do karczmy wchodzi MaxB
- Słyszałem że macie tu dobre piwo. Karczmiarzu! Podaj jedno piwo z miodem!
Następnie wstał i zaczął się rozglądać po karczmie.
- Jak mogą wyglądać poszukiwacze sławy i bogactwa smoka?
Mruknął do siebie. Następnie podszedł do krasnoludów którzy właśnie usiedli.
- Witam szanowni panowie. Poszukuje pewnej osoby co ma zamiar wyruszyć po skarby smoka o których jest napisane na placu głównym. Wiecie może kim ta osoba jest?

Sinjid

Do karczmy wpada Sinjid i od razu zauważa, że przy stole siedzi Julian. Zauważa on również Maxa, który jak zawsze zachowuje się zbyt pewnie i nie umie zamknąć gęby (nie obraź się). Po chwili woj dosiada się do Juliana.
-Dobrze, że tu jesteś mam coś dla ciebie.
Woj po tych słowach przekazał dla Julka list Romei.
-Kelner poproszę dwa piwa.
Zawołał.
-I co mam nadzieję, że odpiszesz swojej ukochanej.
Znowu zwracając się ku Julianowi.

Kamdin

Krasnoludy przypatrzyły się Maxowi, szepnęły sobie kilka słów, i jeden z nich, z najbardziej przysiwiałą brodą, rzekł:
-To my. A ty kto?
Po chwili Max dostał po głowie.
-Jeszcze raz nazwiesz mnie karczmarzu, "chłopino"- rzekła karczmarka.
Martinje nieco się zirytowała, ale że Max jest klientem zbytnio go nie skrzywidziła. postawiła kufel ciemnego piwa. Krasnoludy zarechotały.
-3 złote monety się należą.

Julian, uradowany jak dziecko, rozerwał kopertę i zaczął czytać list. Gdy skończył, wtulił się niego (czego miłość z ludźmi nie robi...) i rzekł do Sinjida, zdejmując mały pierścionek z palca.
-Może to i pamiątka po ciotce, ale mam tego dużo. Weź ten pierścień jako zapłatę i ten list.
Sinjid widział tylko dwa kółka, kwiat i serce.
-Nie próbuj rozszyfrować... I tak ci się nie uda. I nie daj się złapać ojcu Romei.
Rzekł wychodząc z karczmy.