Wojownicy

Kamdin

"Zawsze jak mi się chrupki trafi, to kur** zakonnik do tego" pomyślała, grymasząc nieco.
-A tak.
Uśmiechnęła się.
-Podać coś jeszcze?
Powiedział łagodnie i normalnym tonem.

Theo

- Poproszę piwo. A macie może Rakmijskie na stanie?-ciągle wpatrywał się jej w oczy, jakby chciał z nich wszystko wyczytać.
- Czemu droga panno nie podoba Ci się, że jestem zakonnkiem. Czy to oznacza, że coś ze mną nie tak lub czegoś nie mogę?- dziewczyna coraz bardziej go interesowała i intrygowała zarazem.

Kamdin

-Nie, skądże.
Uśmiechnęła sie szeroko.
-Podobno jest coś takiego jak śluby 'czystości'...
Kufel stanął przed Theo.
-...ciebie też dotyczą?

Theo

- Śluby? - spojrzał w dal zastanawiając się - nie pamietam bym coś takiego składał- uśmiechną się szeroko.
- Prowadząc przez długi czas życie najemnika czysty nigdy nie będe, a niektórych rzeczy nie potrafię se odmówić.-

Kamdin

Zaczęła na niego patrzeć wzrokiem mogącym wiercić góry.
-Naprawdę?
Zaśmiała się.
-Wybacz, chciałam z tobą pójść do sypialni... ale coś mnie w tobie rozbawia.
Zgarnęła monety, ukazując na chwilę swój dekolt.

Theo

- Rozbawia? We mnie? - jego twarz nabrała dziwną formę.
- Na mój widok ludzie się zazwyczaj boja lub uciekają, a Ciebie bawię - widać było, że ta sytuacja go zdziwiła.
Zaczał się rozglądać dookoła.
- A do sypialni jeszcze zdąrzysz, ale faktycznie nie ze mną- rzucił siadając przy stoliku.

Kamdin

Zaśmiała się znowu. Postawiła lampkę wina przed wojem.
-Na koszt firmy.
Uśmiechnęła się uroczo.

Theo

- Wolę piwo, ale może napijesz się ze mną - po raz kolejny się usmiechną. Jego twarz praktycznie nie przestawała się usmiechać od początku rozmowy.
- Nie powiem iż nie rozumiem Twego zachowania, ale coż męski mózg może być za tepy- wypił piwo do dna.

Kamdin

-Nie mów tak... jeszcze się zamkniesz w sobie albo coś. Poczekaj chwilkę, tylko pójdę na zaplecze...
I zniknęła za zasłoną.

Theo

*Poczekaj* to miało znaczyć choć czy poczekaj, uśmiechną się do własnych myśli. Chciał pociągnąć z kufla gdy spostrzegł, że jest już puste.
- Cholera -cicho przeklnął pod nosem.

Kamdin

-AAAAAAAAAAA!!
Głosny kobiecy pisk wytrysnął z zaplecza.

Theo

Theo rozmyślał co może go dziś jeszcze czekać, gdy usłyszał przeraźliwy pisk dochodzący zaplecza.
- Co się dzieje - rzucił zrywając się na równe nogi. Wyjął topór i lekko odchylił kotarę.

Kamdin

Theo widział wyłamane tylne drzwi - ale bardziej przykuło jego uwagę to, że Martinje była trzymana przez drowa - postawnego, odzianego w czarne szaty. Jego krwiste źrenice spoglądały na Theo.
-Inbau doeb - ol zhah naubol d' dosst chaon!!
Krzyknął, czemu towarzyszył niemalże żmijowy syk.

Theo

Człowiek nie zrozumiał z tego ani słowa, długo nie myśląc wykonał skok w stronę napastnika, próbując go ogłuszyć rękojeścią topora. Próbował też zachować środki ostrozność by nie zrobić krzywdy Martinje.

Kamdin

Theo nie doszedł do drowa. Ten przycisnął nóż do szyi Martinje i zasłonił się nią.
-Tylko.... krok... i ona zginąć.
Powiedział, z trudem radząc sobie z ludzkim językiem.