Wojownicy

Kamdin

Staruszka uśmiechnęła się, całkiem szeroko, pomijając z pewnością wyschłą i nieelastyczną skórę twarzy.
-Tak? A co takiego?

Sinjid

- Te oto dwa kolczyki i ten stalowy pręt. Mam nadzieję, że nie będzie jak ostatnim razem.

Kamdin

-Hmm... z tym prętem.... nie, nie znam się na metalach. Będziesz musiał iść... no wiesz.. A te kolczyki.
Wzięła je w dłoń, przyjrzała się dokładnie. Podeszła do misy z turkusowym płynem, zamoczyła je. Po wyjęciu świeciły.
-No proszę.... zejde jeszcze na dół.
Po czym wybrała się za drzwi - przez nie, póki były otwarte, dochodziły ryki, piski, szmery i inne odgłosy zwięrząt... a może nie tylko? Wróciła po chwili.
-Słuchaj uważnie. Gdy potrzesz kolczyki - oczywiście jak już będziesz miał je na uszach - będą świeciły, co się nieraz może przydać. Do tego lewy kolczyk zaczyna wibrować, gdy w pobliżu znajdą się jakieś gady.
Zawiązała jasną nitkę na lewym kolczyku, i oddała je Sinjidowi.
-To nitka to po to, abyś wiedział który to który. No, a teraz moja ulubiona część.
Uśmiechnęła się, i wyciągnęła dłoń. Coś musi się na niej znaleźć...

Sinjid

-Proszę bardzo 50 złotych monet. A z tym prętem to miałaś na myśli Dekstera?

Kamdin

Wzięła pieniądze, i prychnęła głośno. Zajęła się dziwnym, żółtym śluzem w szklanej misce.

Sinjid

Sinjid wyszedł z chatki i udał się do Dekstera.

MaxB

Do chatki wszedł Max ze skrzynią ciągniętą za sobą.
- Dzień doby babciu mogłabyś to dla mnie obadać? Tylko ostrożnie bo jak otworzyłem inną to zmieniła się w pył.

Kamdin

-O ho ho ho! Dawno nikt tak czule do mnie nie mówił, wnusiu
Urtemi podeszła do Maxa, przeżuwając coś... Max przez chwilę widział skrzydło nietoperza, albo tak mu się zdawało.
-Uuu, widzę że natrafiło sie na zabezpieczoną skrzynkę, co? Komu ukradłeś?

MaxB

- A tak sobie wędrowałem i znalazłem smoka. Miał tam 6 skrzyń z czego jedna się rozsypała a inna była otwarta, więc zostały nam tylko 4 skrzynie.
Max widząc zaciekawienie babci gdy mówił "nam" dodał:
- Znaczy się mi i Jakubcowi bo był ze mną.

Kamdin

-Jeśli mam coś zrobić, to gdzie reszta skrzyń? Nie będę się marnowała dla każdej po kolei.

MaxB

- Ok już lecę po resztę.
Rzekł Max i wybiegł z chatki. Po pół godziny Max wrócił z dwoma innymi skrzyniami.
- Jakubiec jest u Dextera. Heh nie wiem co on może zrobić, ale wiem że babcia sobie poradzi. Prawda?
A potem pomruczał coś pod nosem co brzmiało jak:
- Oby się udało. Oby się udało.

Kamdin

-Póki co mogę ci powiedzieć co w nich jest. W jednej jest mnóstwo krążków, w drugiej coś miękkiego, a w trzeciej coś pięknego. Ba, runy mogę usunąć bez problemu, do tego nie będziesz musiał mi dawać złota.
Po chwili uśmiechnęła się złośliwie.

MaxB

- Lubię krążki.
Rzekł Max ale gdy Urtemi uśmiechnęła się dość dziwnie przeszedł mu po plecach dreszcz.
- Mam poczekać chwilę czy babcia jest teraz zajęta?

(Kochana zła babunia Very Happy

)

Kamdin

Jednym machnięciem dłoni runy na skrzyniach zniknęły.
-Dobra, to w zapłatę biorę tę skrzynię.
Kolejnym machnięciem dłoni przyciągneła skrzynię z "czymś miękkim" jak to wcześniej określiła. Spojrzała na Maxa.
-No co? Mówiłam, że nie będziesz musiał mi dać złota, ale nie mówiłam, że nie wezmę zapłaty.

MaxB

- No dobra niech będzie.
Max wziął skrzynie, ale dla pewności otworzył je jeszcze u babci.